ලොව දකින්නී ඈ අරැනෙ පිනි පහසින් පෙති විහිදනා මලක් වැනිඊයෙ දුටු සිහිනයේ ගෙත්තම ජිවීතේ වියන්නීලස්සනම මල් සැරසිල්ලෙ එක මලක් වී සරසන්නීදුක් සුසුම් සුලගේම පාකර සතුටුවන්නීලදැරියක යුවතියක මව මිත්තනියවී ලොවක් සනසන්නිදිරිය වෙර  වීරිය හදේ ගුලි කර ලොව දකින්නීඋයන වනපෙත කොතැන වුව සුපිපෙන්නි ඈ

මතක සුව දෙන සඳ රැයක මතක සුව දෙන සඳ රැයක,තරැ පොකුරැ මුමුනන , ගී පද වැලක අපි හිටියා.කුමුඳු පිපෙනා සඳ වතුරෙ සීතට සිත නුඹම සෙවිවා.නුඹ ලගක නැති නිසා හිත සීතලෙන් මිදුනා.සඳ නුඹ නිසා මම මල වෙලා,සඳරැය අරන් එන මග ලකුණූ සෙවිවා.තරැ මග අහන් නුඹ මා වෙතට ආ

අඳුන් දියවුනු කදුළු අඳුන් දියවුනු කදුළු පන්හිදේ තවරා ලියු කවි කියෙවුවෙමි  සුසුමි අහසට පවරා කවියකට පුළුවන්ද රිදෙන සිත් සනසා සිනාවී රැකගන්න සිහිනයක් සේ දෑසෙ රදවා

පරසතු මල් හිත් අගින් කොනිත්තා ප්‍රේමයද අවුස්සා දෙතොල් ආදරේ මි විතෙන් දොවාලා සුර ලොවෙන් පරසතු මල් වියන් ගෙනල්ලා සතපවයි නුබ මාව දුහුල් සලු පොරවලාරිද්දා නොරිද්දා සුසුමින් පවන් සලාදෑස් හීසර විදා නුරා ගිනි අවුලුවාඋවනතට වැටි කෙහෙරැලි ද සාදා තවසරන්දම් බින්දේ ද නුවතගින් බලා

ඔබෙි මතකය නටුවෙන් ගිලිහී බිමට වැටුනත්මලේ සුවඳ නැත ගිලිහෙන්නේදොතට අරගෙන සිප ගන්නා විටසුවදේ නැත වෙනසක් වෙන්නේඔබ ගෙන් වෙන්වී මා තනි වූ වත්ඔබෙි සුවඳ මට තනි රැක්කේආදර සුවඳයි ඔබෙි මතකයයිමා සිත අද්දර තව ඇත්තේ

වලාකුල වලාකුලක තෙතමනයක් නැති නිල් අහසතහනමර්‍ වැහිලේනින්ට මන්දාරමක් වෙන්නවලාකුල් ගෙන එන්න ......

තුරු ලතා තුරු ලතා මද සුලගෙ දැවටිල නැලවෙනාමල් පොට්ටු සුපිපිලා රොන් පුරා  හිනැහෙනා කුරුලු කැල  ගි කියා ප්‍රබෝදය ගෙනදෙනාවෙතොත් ලොව යම්  තැනා සුර ලොවකි එය මනාගලින් ගල හැපෙමිනා පෙන බුබුලු නන්වනාගඟකි තුරු වදුලු සිප සිසිල ගෙන සැනසෙනාගඟට මුව පොවමිනා මුව රැලකි දිය බොනාදැහැනකට සම වැදී

වලාකුලු සැඩ සුලඟ රැගෙන ගොස් අතරමන් කල වලාකුලු බිමට වැටුනා වැස්ස වී පොලෝ තල මතනොදන්නා බිම් වලට සිසිල දීසැරසුවා තුරු වැල් අන්දලා සොඳුරු සළුපිලි